سه‌شنبه، آبان ۲۸، ۱۳۸۱

وظيفة طنز بيدار كردن مردمان خواب آلوده است. طنز هر چه تلخ تر باشد شيريني آن برروان از خواب بيدار شده ژرف تر است. طنز بايد در اعماق بكاود و سطح را بگذارد براي لطيفه گويان . با مسخره كردن ريخت و قيافه آدمهاي پايين اجتماع و سرگرمي درست كردن براي بيعار ودردها و رجاله ها گرة از چيزي گشوده نمي شود. نشان دادن تناقض دروني آدمها و تفاوت پندار با گفتار و هردو اينها با كردار مي توان طنز آفريد. هرچند در يك اجتماع ما هم به سرگرمي، لطيفة مسخره و شوخي هم احتياج داريم ، اما كار طنز سرگرم كردن نيست بلكه نيشتر زدن بر زخمهاي چركيني است كه كسي را جرائت گشودن آنها را ندارد. بنابراين طنز نويس دشمن زياد دارد ، چنانكه دوستان خوب هم زياد خواهد داشت. قدرت، استبداد، ديكتاتوري ، مذهب و ايدئولوژي دشمنان درجه يك طنز هستند . تنها طنز مي تواند چهرة دوگانه و دروغين اينها را براي ما برملا سازد. كار طنز دفاع از حقيقت است.